Η Έμιλι σταμάτησε, εντελώς μπερδεμένη από την κατάσταση. Ο άντρας συνέχισε να περπατάει λίγα μέτρα μακριά της καθώς εκείνη την παρακολουθούσε. Κρατούσε το κεφάλι του χαμηλά και συνέχισε να κοιτάζει το έδαφος, σχεδόν σαν να φοβόταν να έρθει σε οπτική επαφή μαζί της. Αφού υπήρξε μια σημαντική απόσταση ανάμεσά τους, επέστρεψε στο πεζοδρόμιο και συνέχισε να περπατάει. “Τι συνέβη μόλις τώρα;!”, αγκομαχούσε.
Η Έμιλι έμεινε άφωνη και όλο και πιο ανήσυχη. Γιατί είχε περπατήσει γύρω της με αυτόν τον τρόπο Και το πιο σημαντικό, γιατί ένιωθε την ανάγκη να την αποφύγει Ήταν σαν να… την είχε αποστρέψει εντελώς με κάποιον τρόπο. Αλλά αυτό δεν είχε κανένα νόημα!