“Ω, Τζακ…” άρχισε, με τη φωνή της γεμάτη συμπάθεια, αλλά στη συνέχεια η έκφρασή της υπέστη μια ξαφνική μεταμόρφωση. “Ω, Θεέ μου”, ξεφούρνισε, με το χέρι της να πετάγεται για να καλύψει το στόμα της από καθαρή έκπληξη. “Τι; Πώς Αποκλείεται…” Σκόνταψε στα λόγια της, με το βλέμμα της να αλλάζει γρήγορα ανάμεσα στη φωτογραφία στο χέρι του Τζακ και στη γυναίκα που καθόταν στην καμπίνα.
Ανακούφιση κατέκλυσε τον Τζακ όταν είδε την έκφραση της Κιμ, που επιβεβαίωνε την αναγνώριση της αλλόκοτης ομοιότητας. Το είχε παρατηρήσει κι εκείνη. Δεν ήταν μόνο η φαντασία του- αυτή η γυναίκα έμοιαζε πραγματικά με την αείμνηστη σύζυγό του. Αλλά η πραγματικότητα παρέμενε ότι δεν μπορούσε να είναι η γυναίκα του.