Εκείνη την ήσυχη στιγμή, η Κέιτι συνειδητοποίησε κάτι ανησυχητικό – ο κτηνίατρος δεν ήξερε περισσότερα για το μυστηριώδες πλάσμα από ό,τι εκείνη. Ακόμα κι έτσι, κατάλαβε ότι η κατάσταση ήταν σοβαρή, ειδικά όταν η Κέιτι εξήγησε πώς η κατάσταση του πλάσματος χειροτέρευε. Ξαφνικά, η Κέιτι ξαφνιάστηκε από το δυνατό, θλιμμένο ουρλιαχτό του λύκου. Η δυνατή κραυγή του γέμισε το δωμάτιο, κάνοντας την επείγουσα κατάσταση της στιγμής ακόμα πιο ξεκάθαρη..
Η Κέιτι ένιωσε μια ανατριχίλα να διατρέχει τη σπονδυλική της στήλη. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Το ουρλιαχτό ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός θόρυβος- ήταν μια βαθιά κραυγή φόβου και θλίψης που αντηχούσε γύρω τους, αφήνοντας τα πάντα ήσυχα μετά. Στεκόμενη εκεί, ανάμεσα στην αποστειρωμένη μυρωδιά του νοσοκομείου και τους μακρινούς ήχους δραστηριότητας, η Κέιτι συνειδητοποίησε ότι συνέβαιναν περισσότερα απ’ όσα νόμιζε αρχικά.