Ο αδελφός Παύλος βρήκε τελικά το θάρρος να μιλήσει. “Χρειαζόμαστε ιατρικές προμήθειες. Πρέπει να βρούμε επιδέσμους, αντισηπτικό… κάτι που θα βοηθήσει να σταματήσει η αιμορραγία” Κοίταξε τον λύκο, χωρίς να είναι σίγουρος πώς θα αντιδρούσε αν έβγαιναν έξω για να μαζέψουν ό,τι χρειάζονταν. Η Μαριάν έγνεψε, καταπίνοντας τον κόμπο στο λαιμό της.
Η Μαριάν σήκωσε και τα δύο χέρια, κάνοντας μια χειρονομία προς την πόρτα. Ήλπιζε να επικοινωνήσει ότι έπρεπε να φύγει για λίγο. Ο λύκος έβγαλε ένα χαμηλό, προειδοποιητικό γρύλισμα. Τα κίτρινα μάτια του έλαμψαν από άγρια προστατευτικότητα, σαν να φοβόταν ότι αν άφηνε τη Μαριάν να φύγει θα σφράγιζε τη μοίρα της τραυματισμένης συντρόφου του.