Έριξε μια ματιά προς τις μεγάλες πόρτες, με την περιέργειά της να κεντρίζει την περιέργειά της. Ο αδελφός Παύλος παρατήρησε την απόσπασή της και ακολούθησε το βλέμμα της. “Μάλλον ο άνεμος”, ψιθύρισε καθησυχαστικά, αν και μια αμυδρή ρυτίδα ανησυχίας χάραξε το μέτωπό του.
Η Μαριάν κούνησε το κεφάλι της, προσπαθώντας να διώξει το αίσθημα της ανησυχίας που έμπαινε στο στήθος της. Επέστρεψε την προσοχή της στο υμνολόγιο, αλλά η αίσθηση ηρεμίας ήταν παροδική. Ο ήχος δυνάμωσε, συνοδευόμενος τώρα από το ευδιάκριτο τρίξιμο χαλικιού κάτω από τα πόδια.