Ωστόσο, η Μαριάν ένιωσε μια εσωτερική έλξη που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Παρατήρησε τη στάση του λύκου: δεν επιτίθετο, απλώς φρουρούσε το μικροσκοπικό δέμα στο στόμα του. Το ένστικτό της της έλεγε ότι αυτό ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή εισβολή.
Επιστρατεύοντας απροσδόκητη γενναιότητα, η Μαριάν πλησίασε τον λύκο. Αργά, σήκωσε και τα δύο της χέρια για να δείξει ότι δεν ήθελε να κάνει κακό. Το μυαλό της έτρεχε με τα πιθανά αποτελέσματα – θα ορμούσε ο λύκος ή θα της έδειχνε εμπιστοσύνη Καθώς πλησίαζε, ο αέρας τρεμόπαιζε από ένταση.