Αν και ένας κτηνίατρος θα ήταν η πρώτη τους επιλογή για τις ιδιαίτερες ανάγκες των πλασμάτων, η πραγματικότητα της κατάστασής τους τους έδειχνε αλλού. Το νοσοκομείο, με τα λαμπερά φώτα και την υπόσχεση περίθαλψης, ήταν όχι μόνο πιο κοντά αλλά και η πιο εφικτή επιλογή, δεδομένου ότι ήταν πεζοί. Το επείγον της στιγμής δεν άφηνε περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Στην απόφασή τους συνέβαλε και το γεγονός ότι το έκτο μικροσκοπικό πλάσμα, αυτό που αρχικά τους είχε οδηγήσει στο δάσος, βρισκόταν ήδη εκεί.
Όρμησε στα επείγοντα περιστατικά και η Κέιτι φώναξε επειγόντως για βοήθεια. Προς ανακούφισή της, ένας έμπειρος κτηνίατρος ήταν έτοιμος, με τα έμπειρα μάτια του να αξιολογούν γρήγορα την κατάσταση. Με σταθερή αλλά ευγενική καθοδήγηση, κατεύθυνε την Κέιτι και τον Πίτερ να τοποθετήσουν τα πλάσματα σε εξεταστικά τραπέζια. Ωστόσο, καθώς η Κέιτι κινήθηκε να ακολουθήσει, ο κτηνίατρος τη σταμάτησε με ένα τεντωμένο χέρι.