Η ανακούφιση κατέκλυσε την Τίνα καθώς συνειδητοποίησε ότι ο λύκος δεν αποτελούσε απειλή. Το ζώο ζητούσε βοήθεια. Ωστόσο, οι αστυνομικοί, παρεξηγώντας τη χειρονομία, πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να φωνάζουν στην Τίνα να κάνει πίσω. Οι φωνές τους ξάφνιασαν τον λύκο, με αποτέλεσμα να τρέξει προς την κεντρική πόρτα.
Αλλά καθώς έτρεχε, ο λύκος σταμάτησε ξαφνικά και γύρισε πίσω, με το βαθύ, διαπεραστικό του βλέμμα να καρφώνεται στην Τίνα. Φαινόταν να την περιμένει, με τα μάτια του παρακλητικά και επείγοντα, που την ανάγκαζαν να την ακολουθήσει. Ο αέρας ήταν πυκνός από ένταση και προσμονή, αφήνοντας την Τίνα με μια ανεξήγητη αίσθηση σκοπού.