Τα μάτια της Τίνας άνοιξαν από έκπληξη. Η συμπεριφορά του λύκου ήταν τόσο έξω από τον χαρακτήρα της από την επιθετική στάση που είχε δείξει αρχικά. Φαινόταν σαν να την προσκαλούσε, σαν να την προέτρεπε να την ακολουθήσει. Υπήρχε μια εξυπνάδα στο βλέμμα του, μια σιωπηλή επικοινωνία που ήταν εκπληκτική και μυστηριώδης.
Αγνοώντας τις αγωνιώδεις διαμαρτυρίες των αστυνομικών, η Τίνα έκανε ένα διστακτικό βήμα προς τον λύκο. “Μείνετε πίσω!” φώναξε ένας αστυνομικός, με τη φωνή του να διακατέχεται από πανικό. Αλλά η διαίσθηση της Τίνας της έλεγε ότι ο λύκος δεν ήθελε να κάνει κακό. Σήκωσε το χέρι της προς τους αστυνομικούς, κάνοντάς τους νόημα να μείνουν στη θέση τους. “Εμπιστευτείτε με”, είπε, με τη φωνή της ήρεμη αλλά αποφασιστική.