Καθώς ο Ρέτζι έσφιγγε τη λαβή του γύρω από το ανδρείκελο, ο αλάνθαστος ήχος από πλαστικό που έσπαγε αντηχούσε στο δωμάτιο. Η Κασσάνδρα έπνιξε έναν αναστεναγμό και τα μάτια της γέμισαν δάκρυα. Ήξερε ότι δεν μπορούσε να το αρνηθεί άλλο. Ο Ρέτζι, ο αγαπημένος της πύθωνας, ετοιμαζόταν να την καταναλώσει από την αρχή.
Η Κασσάνδρα ήξερε ότι έπρεπε να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Αγαπούσε πολύ τον Ρέτζι, αλλά η δική της ασφάλεια είχε προτεραιότητα. Με βαριά καρδιά, επικοινώνησε με το κέντρο διάσωσης εξωτικών ζώων και κανόνισε να του βρουν ένα νέο, κατάλληλο σπίτι.