Η Κασσάνδρα ήταν ευγνώμων για την κατανόηση και την καλοσύνη της κοινότητας. Ένιωσε ότι η εμπειρία της την είχε φέρει πιο κοντά στους γείτονές της. Σε μια μικρή πόλη όπως το Μπαρ Χάρμπορ, όπου όλοι γνώριζαν ο ένας τον άλλον, ήταν ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς πώς οι άνθρωποι μπορούσαν να ενωθούν για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον σε δύσκολες στιγμές.
Ο καιρός περνούσε και ο πόνος της απώλειας του Reggie άρχισε να ξεθωριάζει. Η Κασσάνδρα βρήκε νέους τρόπους για να γεμίσει το κενό που είχε αφήσει πίσω του. Ήταν εθελόντρια στο κέντρο διάσωσης εξωτικών ζώων, βοηθώντας στη φροντίδα άλλων ζώων που είχαν ανάγκη. Μέσα από τις εμπειρίες της εκεί, έμαθε ότι η αγάπη δεν περιορίζεται σε ένα πλάσμα ή μια μορφή, αλλά μπορεί να βρεθεί στα πιο απροσδόκητα μέρη.