Μια ανατριχίλα έτρεξε στη σπονδυλική της στήλη όταν συνειδητοποίησε ότι ο αγαπημένος της Ρέτζι μπορεί να ετοιμαζόταν να την καταναλώσει ενώ κοιμόταν. Ήταν δύσκολο να φανταστεί ότι αυτό που θεωρούσε δεσμό, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από το να την αξιολογεί ο Ρέτζι ως δυνητικό θήραμα. Η ιδέα ότι είχε σκεφτεί αν το φίδι την παρακολουθούσε τη νύχτα, φαινόταν τώρα ενοχλητική. Στην πραγματικότητα, παρακολουθούσε και περίμενε υπομονετικά το επόμενο γεύμα του.
Καθώς η Κασσάνδρα έφευγε από την κλινική με τον Ρέτζι, το μυαλό της έτρεχε με ένα μείγμα φόβου, δυσπιστίας και στενοχώριας. Πάλευε να συμβιβάσει το φίδι που αγαπούσε με το αρπακτικό που περιέγραψε ο Δρ Χάνσον. Καθώς σκεφτόταν την κατάσταση, ήξερε ότι έπρεπε να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Άξιζε να διακινδυνεύσει τη ζωή της για να διατηρήσει τον δεσμό που μοιραζόταν με τον Reggie ή θα έπρεπε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσει τον εαυτό της