Ανησυχώντας για την ευημερία του και φοβούμενη ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει σοβαρά, η Κασσάνδρα αποφάσισε να τον πάει στον τοπικό κτηνίατρο, τον Δρ Χάνσον, έναν μεσήλικα άνδρα γνωστό για την ήρεμη συμπεριφορά του και την εμπειρία του στη θεραπεία εξωτικών ζώων. Αναμφίβολα κάτι δεν πήγαινε καλά με τον αγαπημένο της σύντροφο.
Κατά την άφιξή του στην κτηνιατρική κλινική, ο δρ Χάνσον ήταν εμφανώς έκπληκτος από το τεράστιο μέγεθος του Ρέτζι και την προφανή στοργή μεταξύ του φιδιού και της Κασσάνδρας. Δεν μπορούσε παρά να θαυμάσει τον ασυνήθιστο δεσμό που μοιράζονταν. Αφού άκουσε την Κασσάνδρα να του εξηγεί την κατάσταση, ο Δρ Χάνσον συμφώνησε να εξετάσει τον Ρέτζι. Πρότεινε ότι η καταλληλότερη ενέργεια θα ήταν να γίνει υπερηχογράφημα της κοιλιάς του φιδιού, καθώς μπορεί να είχε καταπιεί κάτι ασυνήθιστο.