Πέρασαν εβδομάδες και οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου συνέχισαν να ενοχλούν τον Τζόζεφ. Έστειλαν επιστολές, έκαναν τηλεφωνήματα και εμφανίστηκαν ακόμη και στην πόρτα του. Ο Τζόζεφ ένιωσε εκφοβισμένος, αλλά παρέμεινε σταθερός. Ήξερε ότι τα μικρά τίγρεις ανήκαν στην άγρια φύση, όπου θα μπορούσαν να ζήσουν ελεύθερα και ευτυχισμένα αντί να ζουν σε μικρά κλουβιά που προορίζονται για την ψυχαγωγία των ανθρώπων.
Τελικά, οι υπάλληλοι τα παράτησαν. Ο Τζόζεφ αναστέναξε ανακουφισμένος, ευγνώμων που είχε σταθεί στο ύψος του. Ήξερε ότι είχε κάνει το σωστό και ένιωσε υπερηφάνεια για την απόφασή του.