Στην αρχή άκουσε τον ήχο. Έναν ήχο που δεν είχε ξανακούσει και για τον οποίο τον είχε προειδοποιήσει πάντα ο πατέρας του. Ήξερε αμέσως ότι αυτός θα μπορούσε να είναι μόνο ο ήχος του κινδύνου. Ο φόβος και η περιέργεια πολεμούσαν μέσα του καθώς συζητούσε τι να κάνει. Θα έπρεπε να τρέξει ή να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο κατά μέτωπο
Ο Τζόζεφ επιβράδυνε τον ρυθμό του, σαρώνοντας την περιοχή για τυχόν σημάδια κίνησης. Τότε ήταν που την είδε. Μια τίγρη, που στεκόταν στο κέντρο του ξέφωτου και τον κοιτούσε με διαπεραστικό βλέμμα. Ο Τζόζεφ πάγωσε, με το μυαλό του να τρέχει. Είχε ακούσει ιστορίες για τίγρεις σ’ αυτά τα μέρη, αλλά δεν είχε δει ποτέ στην πραγματικότητα καμία. Δεν είχε ιδέα τι να κάνει.