Οι σκέψεις της έτρεχαν καθώς σχεδίαζε τι να της πει, πώς να φανεί φιλική και να μην την τρομάξει. ‘Ίσως ένα αστείο για το φαγητό ή ένα σχόλιο για το πόσο μεγάλη είναι η πτήση;’ σκέφτηκε, προσπαθώντας να βρει το τέλειο μέσο που θα έσπαγε τον πάγο.
Μέσα στο συνεχές βουητό της καμπίνας, με τους επιβάτες να κουβεντιάζουν και το σποραδικό μπιπ ενός κουμπιού κλήσης, η Σάντρα έπιασε τον εαυτό της να συντονίζει τον θόρυβο. Η προσοχή της ήταν εστιασμένη με λέιζερ στη γυναίκα και τον άντρα δίπλα της, καθώς το ζευγάρωμά τους της φάνηκε περίεργο. ‘Ελπίζω να μην είναι ο σύντροφός της’, σκέφτηκε η Σάντρα, νιώθοντας ένα μείγμα ανησυχίας και δυσπιστίας. ‘Αυτό δεν θα ήταν σωστό…’ Με κάθε γουλιά που έπινε ο άντρας από τη μπύρα του, η Σάντρα κρατούσε άγρυπνο το βλέμμα της, θέλοντας σιωπηλά να τον αφήσει από τη θέση του.