Η Σάντρα συγκέντρωσε ένα γρήγορο, απολογητικό χαμόγελο προς τον άνδρα, προσπαθώντας να μεταδώσει μια αίσθηση αβλαβούς πρόθεσης. “Απλώς νόμιζα ότι αυτό της ανήκε”, εξήγησε με ένα νευρικό γέλιο, προσπαθώντας να διασκεδάσει την ένταση. Χωρίς να περιμένει την απάντησή του, υποχώρησε πίσω στην ασφάλεια του μαγειρείου, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά. Από το νέο της πλεονεκτικό σημείο, συνέχισε να παρατηρεί το ζευγάρι, φροντίζοντας να διατηρεί μια ασφαλή απόσταση για να μην κινήσει περαιτέρω υποψίες.
Παρά την αναποδιά, η προσοχή της Σάντρα δεν κλονίστηκε. Παρατήρησε πώς η γυναίκα συνέχισε τις μυστηριώδεις χειρονομίες της κάθε φορά που η προσοχή του άντρα ήταν αλλού – απορροφημένη στο τηλέφωνό του ή κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Οι κινήσεις αυτές δεν ήταν τυχαίες- ήταν σκόπιμες, σχεδόν σαν μια σιωπηλή γλώσσα που μιλούσε μόνο εκείνη. “Προσπαθεί να μου πει κάτι Αναρωτήθηκε η Σάντρα, καθώς το ένστικτό της της έλεγε ότι αυτά τα σήματα ήταν κάτι περισσότερο από ό,τι φαινόταν με το μάτι.