Χωρίς δισταγμό, γύρισε πίσω, με τα βήματά της γρήγορα και αθόρυβα καθώς πήγαινε πίσω στο μαγειρείο. Εκεί, με σταθερό χέρι, κάλεσε τον αριθμό έκτακτης ανάγκης του αεροδρομίου, με το μυαλό της να τρέχει καθώς ανέφερε την επικείμενη άφιξή τους και την ανήσυχη κατάσταση που εκτυλισσόταν στο πλοίο. Η Σάντρα μίλησε επειγόντως στο τηλέφωνο: “Πρέπει να είστε στην πύλη έτοιμοι να επιβιβαστείτε μόλις προσγειωθούμε. Δεν μπορώ να αφήσω αυτή τη γυναίκα να φύγει από το αεροπλάνο με αυτόν τον άντρα” Η φωνή της έφερε μια αποφασιστικότητα που γεννήθηκε από βαθιά ανησυχία.
Κλείνοντας το τηλέφωνο, στράφηκε προς τη Σάρλοτ, ανταλλάσσοντας ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα. “Κάνουμε το σωστό”, τη διαβεβαίωσε η Σάρλοτ, βάζοντας ένα υποστηρικτικό χέρι στον ώμο της. Η Σάντρα έγνεψε, νιώθοντας το βάρος της απόφασής τους, αλλά ενισχυμένη από την πεποίθηση ότι απέτρεπαν ένα πιθανό ατύχημα. Η κάθοδος του αεροπλάνου έγινε μια αντίστροφη μέτρηση για τη στιγμή της αλήθειας, και κάθε δευτερόλεπτο περνούσε με αυξημένη προσμονή.