Με μια νέα αίσθηση του σκοπού, η Σάντρα ετοιμάστηκε να φύγει από το αεροπλάνο, κουβαλώντας μαζί της τη σοφία που απέκτησε από τις προκλήσεις της ημέρας. Καθώς πατούσε σε στέρεο έδαφος, αντιμετώπισε το μέλλον με νέα αποφασιστικότητα, έτοιμη να περιηγηθεί στις πολυπλοκότητες της δουλειάς της με χάρη και ακεραιότητα. Και παρόλο που η ανάμνηση εκείνης της ημέρας θα παρέμενε, ήταν αποφασισμένη να την αφήσει να της χρησιμεύσει ως υπενθύμιση της σημασίας της ενσυναίσθησης και της επαγρύπνησης στη δουλειά της.
Σκεπτόμενη τις μελλοντικές της πτήσεις, η Σάντρα ένιωθε ότι είχε μια πιο ξεκάθαρη προοπτική. Έλαβε κάποια σημαντικά μαθήματα από αυτό το περιστατικό που θα καθοδηγούσαν τις ενέργειές της στο μέλλον. Κατάλαβε ότι κάθε επιβάτης είχε τη δική του ιστορία, υπενθυμίζοντάς της να προσεγγίζει τη δουλειά της με ενσυναίσθηση και ευελιξία.