Το βλέμμα της Σάντρας περιπλανήθηκε στον άνδρα δίπλα στη γυναίκα, παρατηρώντας τον αυταρχικό τρόπο με τον οποίο διαχειριζόταν το περιβάλλον τους. Ήταν αισθητά μεγαλύτερος, πιθανότατα στα τέλη της δεκαετίας του σαράντα ή στα πενήντα, αποπνέοντας έναν αέρα έμπειρης αυτοπεποίθησης. Είχε ένα αξιοπρεπές βλέμμα και μια στάση που έδειχνε ότι είχε συνηθίσει να έχει τον έλεγχο. Τα ρούχα του ήταν κλασικά και περιποιημένα, επιλεγμένα για να δείχνουν μια αίσθηση τάξης και παράδοσης.
Οι αλληλεπιδράσεις του με τη γυναίκα χαρακτηρίζονταν από μια διακριτική αλλά αδιαμφισβήτητη κυριαρχία. Επέλεξε τις θέσεις τους, ρύθμισε το ντουλαπάκι των αποσκευών χωρίς να ζητήσει τη γνώμη της και μίλησε ακόμη και για εκείνη όταν μια αεροσυνοδός τους ρώτησε αν χρειάζονταν κάτι. Η φωνή του έφερε μια σταθερότητα που άγγιζε τα όρια της επιμονής, υποδηλώνοντας μια δυναμική που έκανε τη Σάντρα να νιώθει άβολα. ‘Ποιος ήταν αυτός γι’ αυτήν; ‘