Η Κασσάνδρα ήξερε ότι έπρεπε να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Αγαπούσε πολύ τον Ρέτζι, αλλά η δική της ασφάλεια είχε προτεραιότητα. Με βαριά καρδιά, επικοινώνησε με το κέντρο διάσωσης εξωτικών ζώων και κανόνισε να του βρουν ένα νέο, κατάλληλο σπίτι.
Συνειδητοποίησε ότι, παρά το δεσμό τους, ήταν τελικά ένα άγριο ζώο με ισχυρά ένστικτα και ότι δεν ήταν ποτέ πραγματικά ασφαλές να αφήσει τη φρουρά της να πέσει κοντά του. Όσο κι αν την πονούσε, ήξερε ότι έπρεπε να αναλάβει δράση για να προστατεύσει τον εαυτό της.