Όταν έλαβε ένα τηλεφώνημα ότι το αυτοκίνητό του είχε επισκευαστεί και ήταν έτοιμο να το πάρει από το συνεργείο, ο Αμίρ πήρε την απόφαση να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το μετρό για να πάει στη δουλειά του προς το παρόν, ώστε να μπορέσει να επικεντρωθεί στη βοήθεια του σκύλου. Δεν ήθελε να ρισκάρει να χάσει κάποια νέα εξέλιξη με το ζώο και σκέφτηκε ότι το αυτοκίνητο μπορούσε να περιμένει, ενώ το σκυλάκι μπορεί να κινδυνεύει ή να χρειάζεται βοήθεια.
Όταν συνάντησε τον περιπλανώμενο σκύλο, ο Αμίρ απευθύνθηκε στις αρχές, οι οποίες τον παρέπεμψαν σε ένα κοντινό καταφύγιο ζώων. Αρχικά, το προσωπικό του καταφυγίου ήταν εξίσου μπερδεμένο με τον ίδιο όταν άκουσε την ιστορία. Σκέφτηκαν να αιχμαλωτίσουν τον σκύλο και να του βρουν μια οικογένεια για υιοθεσία, αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν ότι αυτό δεν θα έλυνε το μυστήριο πίσω από τις καθημερινές περιπέτειες και τον σκοπό του σκύλου.