Οι καθημερινές μετακινήσεις του σκύλου στην πόλη παρέμεναν ένα μυστήριο και κανείς δεν ήξερε γιατί ταξίδευε τόσο μακριά. Κάθε μέρα, το ίδιο μοτίβο επαναλαμβανόταν, με τον σκύλο να ξεκινάει ένα μακρύ ταξίδι πριν επιστρέψει στο σημείο εκκίνησης το βράδυ. Από περιέργεια για τα ταξίδια του, ένα μέλος του προσωπικού του καταφυγίου ζώων αποφάσισε να παρακολουθήσει τον σκύλο με τα πόδια.
Σύντομα ο άνδρας ανακάλυψε ότι το όνομα του σκύλου ήταν Boji και ότι οι ντόπιοι τον αναγνώριζαν επιβαίνοντας στους συρμούς του μετρό, ακόμη και στο πλοίο, φωτογραφίζοντας τον έξυπνο σκύλο. Ο Boji φαινόταν να γνωρίζει όλους τους κανόνες των μέσων μαζικής μεταφοράς, περιμένοντας να αποβιβαστούν οι επιβάτες πριν μπει στο τρένο όταν αυτό ήταν άδειο. Όταν βρισκόταν σε σταθμούς του Μετρό και του Σιδηροδρόμου, ο Boji περίμενε στη βεράντα με καλό καιρό και έμπαινε μέσα σε κρύο ή βροχερό καιρό.