Σταδιακά, το αρχικό σοκ και η δυσπιστία υποχώρησαν και αντικαταστάθηκαν από μια διαρκή αίσθηση αποδοχής και συντροφικότητας. Ήταν ο άνθρωπος που είχε “γεννήσει” τον δίδυμό του, μια ζωντανή μαρτυρία για τις πρωτοφανείς, σχεδόν απίστευτες, πολυπλοκότητες της ανθρώπινης βιολογίας.
Η ζωή του ταπεινού αγρότη, που προηγουμένως είχε σημαδευτεί από μόχθο και κακουχίες, είχε εκτοξευθεί στη σφαίρα του αξιοθαύμαστου, φωτίζοντας τις αινιγματικές δυνατότητες της ύπαρξης.
Ωστόσο, παρά τη δίνη του επιστημονικού ενδιαφέροντος και του εντυπωσιασμού, ο Ρόχαν παρέμεινε ακλόνητος στην ταυτότητά του. Ήταν ακόμα ο Ρόχαν – ο αγρότης που καλλιεργούσε τη γη, ο γιος που εκτιμούσε την οικογένειά του, ο φίλος που στάθηκε σταθερός στην κοινότητά του. Η εκπληκτική αποκάλυψη είχε απλώς προσθέσει άλλο ένα στρώμα στην κατανόηση του εαυτού του, μια σιωπηλή ηχώ των μυστικών του σύμπαντος που ψιθύριζε για την ανεξιχνίαστη πολυπλοκότητα που είναι υφασμένη στον ιστό της ζωής.