Αφού περιέγραψε τις συνθήκες που επικρατούσαν όσο καλύτερα μπορούσε και επικαλέστηκε τη συμπονετική φύση της νεαρής νοσοκόμας, εκείνη υποχώρησε και του επέτρεψε να μείνει. Ήταν παραβίαση του πρωτοκόλλου, αλλά δεν μπορούσε να τον διώξει αφού άκουσε για τη δοκιμασία του. Ο Pradeep ήταν βαθιά ευγνώμων και υποσχέθηκε να θυμάται για πάντα τη συμπονετική χειρονομία αυτής της νοσοκόμας.
Επανατοποθετώντας τον εαυτό του στην καρέκλα του, παρατήρησε τη σύζυγό του. Έδειχνε γαλήνια, ένα θέαμα που είχε να δει πολύ καιρό. Χρειαζόταν πραγματικά αυτόν τον ήρεμο ύπνο μετά την ακούραστη φροντίδα των διδύμων από τη γέννησή τους. Η ελπίδα του ήταν ότι θα ξυπνούσε ανανεωμένη και αναζωογονημένη σε λίγες ώρες.