Τις επόμενες ημέρες, περισσότεροι κάτοικοι του Τσάρμουθ συμμετείχαν στην επεκτεινόμενη αναζήτηση της Μία. Ομάδες περνούσαν μέσα από ρουφηχτή λάσπη και μπερδεμένους θάμνους, με τις φωνές να γίνονται ακατέργαστες από τις αδιάκοπες φωνές του ονόματος της Μία. Αλλά καθώς περνούσε η μία ώρα μετά την άλλη χωρίς κανένα ίχνος του κοριτσιού, τα νεύρα άρχισαν να χαλάνε. Το σοκ και η ανησυχία μετατράπηκαν σε υποψίες και κατηγορίες.
Ο Τζόναθαν παρατήρησε τους ψιθύρους που κυκλοφορούσαν – πόσο τυχαίο είναι ότι το drone του βρήκε την τσάντα της Μία αμέσως μετά την εξαφάνισή της. Κάποιοι πίστευαν ότι είχε εμπλακεί με κάποιο τρόπο και ότι θα έπρεπε να ανακριθεί ως κάτι περισσότερο από ένας απλός εθελοντής. Τα εξεταστικά βλέμματα και οι εχθρικοί τόνοι όταν άλλοι πρόφεραν το όνομά του έθιξαν βαθιά τον Τζόναθαν. Δεν είχαν συνειδητοποιήσει πόσο απεγνωσμένα ήθελε κι εκείνος να γυρίσει η Μία σπίτι με ασφάλεια; Αυτός ήταν που είχε ειδοποιήσει την αστυνομία εξ αρχής!