Μετά από μισή δεκαετία σε κώμα, ο άνδρας ξυπνάει για να ακούσει τον γιατρό να λέει: “Λυπάμαι””

Όταν η νοσοκόμα επέστρεψε, προς ανακούφιση του Γιώργου, είχε μαζί της έναν διαφορετικό φάκελο. Ίσως ο γιατρός δεν είχε πει ψέματα. Ίσως όντως είχαν μπερδέψει τον φάκελό του και τώρα ήταν η στιγμή που θα λάμβανε επιτέλους τις απαντήσεις του.

Καθώς του άπλωσε τον φάκελο προς το μέρος του, τον άρπαξε από τα χέρια της με αγωνία, φοβούμενος μήπως αλλάξει γνώμη και τον αποσύρει, αφήνοντάς τον για άλλη μια φορά στην άγνοια. Αλλά δεν το έκανε. Του τον παρέδωσε, προσφέροντάς του ένα τεντωμένο χαμόγελο, σαν να μην την είχε μαλώσει λίγα λεπτά πριν.

Αλλά ο Τζορτζ δεν ανησυχούσε για το πώς τον αντιλαμβανόταν. Η μόνη του εστίαση ήταν η αποκάλυψη της αλήθειας. Αναζητούσε απαντήσεις. Και έτσι, με τον φάκελο στο χέρι, κατευθύνθηκε με ανυπομονησία προς το σπίτι του, πιστεύοντας ότι επρόκειτο να αποκτήσει κάποια εικόνα. Αλλά προς απογοήτευσή του, δεν…