Ανοίγοντας τον φάκελο, ο Γιώργος εντυπωσιάστηκε αμέσως από το σημαντικό μέγεθός του, που διέφερε πολύ από εκείνον που του είχε δώσει ο γιατρός του. Με μια καρδιά που χτυπούσε δυνατά, άρχισε να εξετάζει προσεκτικά το πυκνό κείμενο, καθώς κάθε γραμμή αποκάλυπτε ένα ακόμη κομμάτι μιας ιστορίας που απείχε πολύ από αυτήν που του είχαν πει.
Η ανατριχιαστική πραγματικότητα άρχισε να του βυθίζεται καθώς κατανοούσε το μέγεθος της συγγνώμης του γιατρού. Τα χέρια του έτρεμαν, διαγράφοντας τις γραμμές των τεχνικών ιατρικών όρων και της γραφειοκρατικής γλώσσας, προσπαθώντας να συναρμολογήσει το πολύπλοκο παζλ του παρελθόντος του.
Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα από σοκ καθώς διάβασε τις γραμμές που εξέφραζαν την τρομακτική αλήθεια. Η δυσπιστία τον έτρωγε, αλλά δεν μπορούσε να αρνηθεί αυτό που ήταν γραμμένο σε μαύρο και άσπρο. Αναρωτήθηκε, αν ήταν ικανοί για τέτοια εξαπάτηση, για τι άλλο ήταν ικανοί;