Τα αυτιά της αγελάδας σηκώθηκαν στη γνώριμη φωνή. Σήκωσε το κεφάλι της και συνάντησε το βλέμμα του. Αυτά τα γεμάτα ψυχή καστανά μάτια που ήξερε τόσο καλά δεν άφηναν καμία αμφιβολία – ήταν η Ντέιζι. Μετά από τόσους μήνες, η αγαπημένη του σύντροφος είχε επιστρέψει.
Αλλά αντί να τρέξει να τον χαιρετήσει, παρέμεινε ριζωμένη στη θέση της, κοιτάζοντας τον Μπιλ με επιφυλακτικά μάτια. Απορημένος από την περίεργη συμπεριφορά της, έκανε ένα προσεκτικό βήμα μπροστά. “Δεν πειράζει κορίτσι μου, εγώ είμαι μόνο”.
Αλλά η Ντέιζι απλώς απομακρύνθηκε περισσότερο, χαμηλώνοντας το κεφάλι της σε επιθετική στάση. Ο Μπιλ θορυβήθηκε όταν είδε ότι ήταν έτοιμη να επιτεθεί αν τον πλησίαζε περισσότερο.