Εκείνη τη στιγμή, κοιτάζοντας στα μάτια του άγριου αλλά αθώου λυκόπουλου, ο Μπιλ συνειδητοποίησε ότι η φάρμα δεν θα ήταν ποτέ ξανά η ίδια.
Για τις επόμενες εβδομάδες, ο Μπιλ επισκεπτόταν τα λυκόπουλα κάθε μέρα. Με ανακούφιση το έβλεπε να αναρρώνει από τα τραύματά του και να ανακτά τη δύναμη και το πνεύμα του υπό τη φροντίδα της ομάδας εξυπηρέτησης ζώων.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, όταν μπήκε στο δωμάτιο, τα μάτια του λυκόπουλου φωτίστηκαν και η ουρά του κουνήθηκε ενθουσιασμένα. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο απίστευτος δεσμός που είχε δημιουργήσει με τη Ντέιζι επεκτεινόταν και σε εκείνον.